قـَرار بود..

قـَرار بود..
مـرگـ مآرا از هـَمـ بِگیـرَد..
اینـ گونہ کہ تو بہ آغوشَشـ پَنآه بُردے..
حَتمـا او...
دُختریستـ... با موهاےِ مِشکے مَواجـ..
کہ تو اینـ جور.. دوستش دارے
و در خیابآنـ هایِ ساکتـ اینـ
شهـر با او.. قدم میزنیـ..و لبخَند جذابتـ روے لبانتـ نقاشی میشود.. :)
بہ مرگـ حسودیَمـ میشَود..
کآشـ بآ او نمیرفتی..