اگه بخوام درست توصیفش کنم

اگه بخوام درست توصیفش کنم
لعنتی خود پاییز بود
همون چند سال پیش برای اولین باری که دیدمش اونقد صورتش معصوم و قشنگ بود که
مهرش عین یه برگ افتاد تو دلم
وقتی میخندید عین بارون تو آبان
عشقش میبارید تو قلبم
گرم بود و بامعرفت،
گاهی وقتا هم شیطون و آتیش پاره!
آذر که میگن خودش بود
لعنتی موهاش،موهاش..
مشکی و بلند
خود خود شب یلدا!
با همین سه تا فصل خودش دل ما رو که برد
چند سال و چند تا بهار و تابستون و زمستون گذشت اما
الانم که نگاش میکنم همونه
هنوزم بعد چند سال برام همون پاییز مونده
مهر مهر..
بارون آبان..
آتیش آذر..
شب موهاش
یلدای یلدا