Best worng

Chapter :1
Part:38
°فلش بک به ی هفته بعد°
•ویو کوک•
یه هفته گذشت...البته با تفریح گذشت به اصرار بورام موندم و از کارم بیخیال شدم بچه ها تا شب بودن ولی ما باید زود راه میوفتادیم وسایل هارو از شب جمع کردیمو صبح از همه خدافظی کردیم و رفتیم خونه رسیدیم و خدمتکارا وسایل هارو گذاشتن سر جاش باید میرفتم شرکت ولی مگه یکی میذاشت
بورام:اخه اون شرکت بیصاحاب مونده چی داره که همش اونجایی
کوک:بیصاحاب مونده؟ صاحابش منما خانم.
بورام:ببخشید...خب اخه درک کن دارم میپوسم
کوک:اگه ی بچه داشتیم نمیپوسیدی
بورام:چرا انقدر گیر دادی به بچه اخهه(غر غرزنان)
کوک:خب راست میگن دیگه .... اصن میخوایی باهام بیا
بورام:ها؟ واقعا؟
کوک:اره بیا بریم شرکت که بفهمی منم بدون تو حوصلم سر میره
بورام:خیلی خب باشه بمون تا حاضر شم
خیلی سریع و با ذوق رفت لباس بپوشه که بعد 20 دقیقه با (اسلاید دوم)اومد پایین خواستم بگم عوضش کنه چون زیاد مناسب نبود ولی نزاشت حرف بزنم که
بورام:گیر نده گیر نده، چیزی جز اینا چشمو نگرفت
خلاصه راضی شدم و رفتیم ولی تو راه یادم افتاد که امروز با یکی از ادمای کای قرار دارم! لعنت به این ادم
•ویو بورام•
بدم نمیومد برمو فضولی کنم البته خب بیشتر واسه این بود تنها نمونم(تنهایی خداست) بعد چند دیقه رسیدیم که ساختمون سمت راستم اصلا از توی ماشین دیده نمیشد انقدر بلند بود پیاده شدن که سرمو بالا گرفتم که ساختمونو ببینن ولی لامصب خیلی بلند بود که باعث سرگیجم شد
کوک:رفتیم اون تو با کسی صحبت نکن باشه؟
بورام:چرا
کوک:بورام سوال نپرس و به حرفم گوش کن...تو فقط به عنوان یه دستیار جدید اومدی اینجا باشه؟
راستش یکم برام عجیب بود که چرا از همه میخواد قایمم کنه
بورام:اگه میخواستی به کسی نگی من باهات نسبتی دارم چرا گفتی نیام؟
کوک:تو که نمیخوای دزدیده بشی؟ میخوای
بورام:ن.. نه.. باشه اوکیه
رفت و منم دنبالش رفتم داخل فضای عجیبی داشت کسی لباس سفید و روشن نپوشیده بود! فقط من توشون یکم رنگی بودم...چجوری میتونن انقدر کسل کننده باشن...نگاهاشون...اخلاقشون...رنگشون داشت اذیتم میکرد جونگکوک حق داشتا...نگاهی بهش کردم که اونم سرتا پا سیاه بود...حرفمو پس میگیرم!