مـاهٔ تیره مـن؛ من کـنارت می مانـم .. شیشهٔ روحِ مرا به د

مـاهٔ تیره مـن؛ من کـنارت می‌مانـم .. شیشهٔ روحِ مرا به دلخواهِ خود بشکن، من بر روی آن شیشه‌ها قدم می‌زنم و تو را در آغوش می‌گیرم ..
لب‌های سرخ‌ات را سمی کن، من مرگ را می‌پذیرم و بوسه بر آن لبان می‌زنم ..
حتی اگر تو گناه باشی ؛ من گناهکار میشوم .. آنگونه میتوانم در چشمان شیطان زل بزنم و با حس بالندگی بگویم من بهشت را بدون وارد شدن به آن تجربه کردم!
خنجرت را زیر گلویم بگیر، من گلویم را خونین می‌کنم اما چشمانت را می‌بوسم. در اقیانوسِ سردِ زندگی غرق شو، من همراهت غرق می‌شوم و با آغوشم تو را گرم‌ می‌کنم اما در انتها می‌دانم زمانی که هویت واقعی‌ام
نمایان بشود، تویی که لبخندهایش را ستایش می‌کنم، کاری می‌کنی که از زندگی‌ات فرار کنم، پس اگر من با جانم نتوانم ازت محافظت کنم ..
با قطرهِ قطره خـونم ازت محافظت می‌کنم .
و اگر خالقِ‌تو من بودم تورا کتاب خلق میکردم.
ساقهٔ ارکیدهٔ سپید برای کاغذهایت، موهایم برای قلم و خونِ رگ هایم برای دوات.
اگر خالقِ‌تو من بودم اینگونه آغازت میکردم؛
"از نفسِ مسیح ستاره‌ای دمید و روزی به سوی زمین سقوط کرد .. "
نعنای من ؛ نامه بهترین وسیله ای است که ما میتوانیم به واسطه آن راز ها قلبی‌مان را آشکار سازیم و من بارها برایت نامه نوشته ام .. نامه ام یک کاغذ معمولی است با کلی عبارت پریشان ، یک کاغذ است و اندکی قطره اشک ، یک کاغذ است و خاطراتی که فقط آنها از تو برایم به جا مانده ....
- دلنوشته های من ، 20 اکتبر 2023-