(مقدمه)

(مقدمه)
رسید آهنگ آخر باید حرف ها رو بگیم
دیگه وقت نمونده باید شب راهُ بریم
ولی می ریم، می رسیم هستیم مسیر رو از بر
این یه رابطه است بین مغز و قلم و دفتر
آره همیشه بوده خب هدف من
بهتر شدن میره جلو قلم یه ضرب
چون حس دارم حرف دارم من آسون شعر
می نویسم و می خونم تا دل آروم شه

قسمت١
٩ هفته گذشت پخته تر شدیم
هر دفعه رو صحنه گشنه تر شدیم
تصویرسازی کردیم از بچگی
گفتیم قهرمان نمی فهمه طعم خستگی
انرژی دادین با انرژی نوشتیم
شب سوم پرچم رو دودستی گرفتیم
رفتیم بالا کوبیدیم به سقف
واسه رپ خبردار رسما تو صف
هستم چونکه نسلم گرفت دستم
این بالا حالا از آسمون وصلم
می گن خسته ام اما اینو بدون تا آخرش هستم
چونکه یاد گرفتیم ما رمز پرواز
با قلم و کاغذ گذشت روز و شب ها
من که گفتم باشه تقصیره من
نام ایران شدش تسکین درد

(همخوان)
ما رد شدیم از باد و بوران
رسیدیم یه جای خوب حالا
میریم رو به فردا
ما ردشدیم از باد و بوران
رسیدیم یه جای خوب تا
تا بگیریم دنیا رو تو دستا


قسمت٢
صدای بارون ُ بشنو
بشینُ اشک های ابرها رو بشمر
حرف مردمُ یک عمر شنیدم
به خودم من دادم یک قول
که بنویسم هر شب یه خط
خطرناک مثل عقرب یه ضرب
بزنم و بگن الحق که حرف
نداره بپیچه صدام در سطح شهر
هیپ هاپی ها از غرب تا شرق
با ما راه بیان با ما هم رزم بشن
آره خدا رو من شاکرم
از اینکه سالمم
می تونم بخونم ببینم و راه برم
از اینکه عاشقم اینکه هنوز زنده ام
از اینکه واسه پیشرفت من هنوز تشنه ام
درسته که رسید باز داستان آخر
ولی من تازه هنوز اول راهم

(همخوان)
ما رد شدیم از باد و بوران
رسیدیم یه جای خوب حالا
میریم رو به فردا
ما ردشدیم از باد و بوران
رسیدیم یه جای خوب تا
تا بگیریم دنیا رو تو دستا


ممنون از اونیکی پشتمون بودش
اونی که باعث رشدمون شدش
ممنون از اونا که حاشیه ساختن
واسه من مهم دوستام و خاطرهاشن