🍂 آروم آروم قدم برمیداشتم و به ویترین مغازه ها نگاه میکرد

🍂 آروم آروم قدم برمیداشتم و به ویترین مغازه ها نگاه میکردم... حالم از بلاتکلیفی بد بود...

پشت ویترین یه مغازه وایستادم و به لباس آبیِ روشنی که داشت نگام میکرد ، نگاه کردم...

ازش خوشم اومد وارد مغازه شدم و از فروشنده خواستم اون لباسو نشونم بده...

وقتی تو دستم گرفتمش جنسش اونی نبود که میخواستم اما وارد اتاق پٌرٌو شدم و پوشیدمش...

بهم نمیومد...
وقتی رفتم بیرون نگاهِ منتظر فروشنده مجبورم کرد بگم "اونجور که فکر میکردم نبود"،

فروشنده لبخند زدو چندتا لباس دیگم نشونم داد انقدر گفت و تعریف و تمجید کرد

که با تمام بی حوصلگی مجبور شدم

یکی دیگه از اونارو پٌرٌو کنم... تویِ آینه به خودم نگاه کردم

با این لباسِ تیره خیلی غمگین تر بنظر میرسیدم...

دلم واسه نگاه منتظرش میسوخت و خجالت میکشیدم برم بیرون و بگم اینم نپسندیدم..
.
گونه هام از خجالت قرمز شده بود...

اصرار فروشنده واسه خرید و حال الانم خیلی بنظرم آشنا اومد...

یادم افتاد وقتی باهات آشنا شدم قصدم خریدن دلت بود

آخه میدونی تو از دور همونی بودی که میخواستم درست مثل اون لباس پشت ویترین...

اما وقتی بیشتر شناختمت فهمیدم اشتباه میکردم خوب بودی اما بِهٍم نمیومدی...

وقتی گفتم میخوام برم تو مثل فروشنده ی مغازه هر چیز خوبی داشتی نشونم دادی...

مهربونیت دو برابر شد...وقت بیشتری برام گذاشتی

اما من بجای اینکه نظرم عوض بشه شرمنده تر شدم

و بعد از اون بخاطر این موندم که دلم برات میسوخت و نمیتونستم بگم

خریدار نیستم و میخوام برم ..

با صدای فروشنده که بخاطر تأخیر زیادم نگران شده بود به خودم اومدم...

اشکامو پاک کردم و رفتم بیرون... نگاه متعجبشو که دیدم گفتم

نمیخوامش و قبل اینکه حرفی بزنه از مغازه رفتم بیرون...

گوشیمو در آوردم و برات نوشتم: تَرَحٌم و رودربایسی هیچوقت دلیل خوبی واسه انجام دادن

کاری که دوس نداری نیست...

وقتی بخاطر دلسوزی پیش کسی بمونی بهش ظلم کردی دیگه نمیتونم بهت ظلم کنم..

. خدانگهدار!!
نفس عمیق کشیدم...

بلاتکلیفی مث یه پرنده از زندگیم پر کشیده بود...


❄ مـیـم مــثـــل مـــریم 💎