🍂

🍂
زباله های ذهنی

با بی حوصلگی تمام زباله ها را پشت در گذاشتم. وارد اتاقم شدم و پشت میز کارم نشستم، موجی از خستگی، ناراحتی، ناامیدی و کسالت به ساحل ذهنم وارد شد.
سرم سنگین شده بود، درست مثل همان پلاستیک سیاه زباله.
نیاز بود کسی این زباله ها را دور می انداخت؛ اما چه کسی؟
معلوم است که خودم! پس دست به کار شدم و تمام زباله های ذهنم را داخل پلاستیک بی خیالی انداختم و سرش را محکم گره کردم و دور انداختم.
روی میزم بسیار چیزهای خوبی وجود دارد، مثل یک کتاب مفید که می تواند ذهنم را زیبا کند یا یک ساعت که به من یادآوری کند که زمان ارزشمند است و نباید آن را با بیهودگی تلف کرد یا یک چای تازه دم که خستگی را از تن بیرون می کند یا یک موبایل که پر است از شماره دوستان خوب و با وفا که می شود با یکی از آن ها تماس گرفت و مدتی هم صحبتی کرد تا حال دل خوب شود.
از همه مهمتر می شود به خود زحمت داد و از اتاق بیرون شد و در کنار خانواده نشست و از نگاه های محبت آمیز پدر و مادر انرژی گرفت.
پس این همه چیزهای خوب وجود دارد که می توان جایگزین زباله های ذهنی کرد.

✍#سوریا_آرین