❤ ️داستان عاشقانه 😔 😍 😍 👇 👇 https://telegram.me/lllloooov

❤ ️داستان عاشقانه 😔 😍 😍 👇 👇 https://telegram.me/lllloooovvee تا چند وقت حتی نمی دونستم فرزان چند سالشه از روی صداش حدس می زدم خیلی زیاد داشته باشه27 یا 28 سالشه( همیشه خیلی راحت سن دوستای مو از صداشون تشخیص می دادم) ، به غیر از دوستی ساده به چیز دیگه ای فکر نمی کردم سن برام ارزش نداشت و ازش نخواسته بودم برام عکس بفرسته .یک روز کاملاتصادفی ازش پرسیدم چند سالشه گفت متولد 1346هست یعنی 19 سال از من بزرگتر اصلا باورم نمی شد ، گفتم اصلا بهش نمی خوره ، گفت برات فرقی می کنه من چند سالمه منم حقیقتا برام فرقی نمی کرد که دوستم چند سالشه ، گفتم اصلا 
روز ها گذشتن من بیشتر با فرزان آشنا می شدم کلاسامو دودر می کردم تا برم کافی نت با فرزان حرف بزنم ولی بازم فقط با هم دوست بودیم من تو این چند وقت دوستی داشتم به اسمه حسین یک سال از من بزرگتر بود تو دانشگاه با هم آشنا شدیم حتی وقتی من نیمه متمرکز قبول شدم و دانشگام تغییر کرد هنوز با هم بودیم بعضی وقتها همدیگرو می دیدیم و تلفنی با هم در تماس بودیم . (رابطه من و حسین فقط دوستی ساده بود هر دومون همین و می خواستیم) از فرزان برای حسین همیشه حرف می زدم حسین می گفت من نمی دونم یک مرد 40 ساله چه حرفی داره که با تو بزنه(البته اون وقت فرزان 37 سالش بود) حرفی که بعدها مادرم بهم می گفت 
از تابستون به بعد ارتباطمو با حسین کم کردم بهتر بگم به صفر رسوندم هر روز تابستونو با فرزان می گذروندم از صبح تا ساعت 2،3 بعد ظهر با هم حرف می زدیم کشش خاصی نسبت بهش احساس می کردم .اوایل شهریور تلفن خط اینترنت خونمون قطع شد برای همین کمتر می تونستم on بشم تماسامون محدود شده بود به تلفن هایی که فرزان می زد و mail هایی که برای هم می زدیم هر روز بیشتر متوجه می شدم که فرزانو دوست دارم ، همین وقتا بود که مادر فرزان آمدن ایران فرزان گفت پریسا یک امانتی داری برو ازشون بگیر ، منتظر بودم که مادر فرزان بهم زنگ بزنه برم ازشون بگیرم ، رفتم امانتی فرزانو گرفتم بعدا فهمیدم فرزان از من پیش مامانش حرف زده و مامانش خواسته منو ببینه منم از همه جا بی خبر ، خیلی از مادرش خوشم امده بود ، دیگه نه مادر فرزان زنگ زد نه من بهشون فقط یک بار زنگ زدم ازشون بابت پذیرایی تشکر کردم و التماس دعا داشتم ازشون( می خواستن برن مکه) روزی آرش برادر کوچیکم گفت پریسا خبر داری فرزان داره ازدواج میکنه مامانش امده ایران براش دختر پسندیده فرزانم okگفته حرفی نداره وای اگه بدونید چی بهم گذشت گریه امانمو بریده بود روز بعدش فرزان بهم گفت پریسا دوست دارم ، گفتم منم، گفت از کجا بدونم دوسم داری گفتم فقط اینو بدون که وقتی آرش گفت می خوای ازدواج کنی تمام دنیام رو سرم خراب شد ، دیدم زد زیر خنده گفت آرش نگفت با کی اگر نه من می گفتم با پریسا جونم وای اگه بدونید چقد خوشحال بودم ولی تازه سختیهام شروع شد 
برای هم mail می زدیم من همه mailهایی که فرزان می زد و خودم می زدم save می کردم تو کامپیوتر با همه عکس های فرزان براش یک fileساخته بودم که hideشون کرده بودم ، روزی نبود که فرزان نگه پریسا کی به مامانت اینا می گی منم امروز فردا می کردم اصلا نمی دونستم چه جوری باید مطرحش کنم( مشکلی که باز دچارش شدم) دیگه دانشگاه ها هم شروع شده بود و من تدریس هنر مدرسه مادرمو هم به عهده گرفته بودم. تماس هامون کم و کمتر شده بود ولی با این حال همدیگرو عاشقانه دوست داشتیم از هر فرصتی استفاده می کردیم که کنار هم باشیم ...یک روز یادم رفت show بهhide تبدیل کنم بقیه شو بفهمید امدم خونه دیدم درmy recent document همه یmail هامو خونده شده فهمیدم بله خواهر بزرگترم باز کار خودشو کرده شکی نداشتم که مادرم هم متوجه شده یک روز صبح مامانم از مدرسه بهم زنگ زد گفت پریسا کلید جا گذاشتم داری میری دانشگاه یه سرم بیا مدرسه ،هیچی تا رفتم تو دفتر مامانم ، گفت پریسا بشین باهات حرف دارم شصتم خبر داد ، مامانم آخر حرفش بهم گفت نه می خوام خودت با فرزان رابطه داشته باشی نه آرش امدم خونه به فرزان همه چیزو تعریف کردم دنیامون خراب شد بهش گفتم خداحافظ فرزان جونم ( فکر کنید چقدر بچه بودم که با یک تشر مامانم کم اوردم) از اون روز فرزان تو pagam شروع کرد نوشتن باید بگم این روزا مصادف بود با شبهای قدر و تولدم بگذریم از اینکه چی نوشتو چی به من می گذشت مامانم برای اینکه من دیگه خونه تنها نمونم روزهایی که کلاس نداشتم می رفتم مدرسش که مثلا کمک دست دفتر دارش باشم ، همه جا حسش می کردم با هر حرکت یا حرفی یاد فرزان می افتادم بغض می کردم هفته نگذشته بود براش میل زدمو گفتن هر چی می خواد