هوالعشــ️ـــق

هوالعشــ️ـــق

صدای مرحوم موذن زاده در خانه می پیچد
عقـــد کــــرده ای

جز مادرکسی خانه نیست؛
موهایت را باز میکنی ؛ عطــر می زنی ؛وضو می گیری و در دل خوشحالی ؛
شب قرار است برای افطار بیاید .

الحمــــداللـــــه می گویی ؛برمی گردی...

مات میشوی...پشت سرت است
خیره به موهایت لبخند می زند..

اولین بار است بدون حجاب تو را می بیند
سرت را پائین میندازی و از خجالت داغ می شوی.

پشت سرش قامت می بندی؛
جا نمازت را باز می کنی ؛
شاخه ای گل لای جانمازت گذاشته...

#اذان و #اقامه را بلند بلند می خواند
تمام که می شود یادِ عقیقش می افتی
بدون انگشترش مگر نماز می خواند؟

بلند می شوی...عقیقش را می آوری...
رویش حک شده:

" اَلسلامـــ علیک یا اباعبداللــه الحسین"

کنارش مینشینی ؛دست راستش را جلو می آورد..
انگشترش را دستش می کنی ...

با همان دست چادر نمازت که نیمی از صورتت را پوشانده کنار می زند

به چشمهایت خیره می شود ؛
زمزمه می کند :

"#گیسوان_همسرم_بَه_چه_تماشا_دارد
#عجبـی_نیست_دلبرم_حجابِ_زهرا_دارد

#چادرت_تقدیری_است_ازینهمه_زیبایی
#شک_نکن_همسفرم_تاجِ_سر_این_آقایی


پــــــ . نــــــ :

#شک_ندارم_که_به_معراج_مرا_خواهد_برد
#آن_نمازی_که_به_لبخندت_شکست