قانون بی قانونی دنیاست

قانون بی قانونیِ دنیاست
وقتی نمی دانی چه مرگت شده است ؟!
وقتی هر آمدنی را
تعبیر عشق می کنی
و هر رفتنی را تعبیر تنهایی !
وقتی اتاق
اندازه دلتنگی اَت می شود
و باز احساس می کنی
پنجره ها و دیوارها
دست به دست هم داده اند و دوره ات کرده اند
تا سهم نفس هایت را
از هوای همین نبودنِ محض
به یغما ببرند !
وقتی آمدی
خواهم گفت "عشق" چیست ،
و "تنهایی" بماند برای مبادای نبودنت
که انگار
همین روزهای بی نام و خاطره اند !

قانون بی قانونیِ دنیاست
وقتی نامه ها ، شعر می شوند
شعرها ، بغض
بغض ها ، اشک ...
و هیچ کس نمی فهمد
گونه های همیشه مرطوبت
از باران بی امان گریه است
و ربطی
به ابرهای آبستن ِهیچ فصلی ندارد !

علیرضالک