ترجمه قسمتی از نامه 31 نهج البلاغه
ترجمه قسمتی از نامه 31 نهج البلاغه
نامه امام (ع)به فرزندش امام حسن(ع)
حقوق دوستان:
اگر برادرت از تو جدا گردد ،تو پیوند دوستی را برقرار کن، اگر روی برگرداند تو مهربانی کن ، و چون بخل ورزد تو بخشنده باش ، هنگامی که دوری میگزیند تو نزدیک شو ، و چون سخت میگیرد تو آسان گیر ، و به هنگام گناهش عذر او را بپذیر ، چنان که گویا بنده او میباشی و او صاحب نعمت توست.
مبادا دستورات یادشده را با غیر دوستانت انجام دهی ،یا با انسانهایی که سزاوار آن نیستند بجای آوری ، دشمن دوست خود را دوست مگیر تا با دوست دشمنی نکنی .
در پند دادن دوست بکوش ، خوب باشد یا بد، خشم خود را فرو خور که من جرعه ای شیرین تر از آن ننوشیدم و پایانی گواراتر از آن ندیدم.
با آن کس که با تو درشتی کرده نرم باش ،که امید است به زودی در برابر تو نرم شود ، با دشمن خود با بخشش رفتار کن زیرا سرانجام شیرین دو پیروزی است(انتقام گرفتن یا بخشیدن).
اگر خواستی از برادرت جدا شوی ،جایی برای دوستی باقی بگذار ،تا اگر روزی خواست به سوی تو باز گردد بتواند.
کسی که به تو گمان نیک برد ،او را تصدیق کن، و هرگز حق برادرت را به اعتماد دوستی ای که با او داری ضایع نکن،زیرا آن کس که حقش را ضایع میکنی با تو برادر نخواهد بود .
و افراد خانواده ات بدبخت ترین مردم نسبت به تو نباشند ، و به کسی که علاقه ای به تو ندارد دل نبند.
مبادا برادرت برای قطع پیوند دوستی ،دلیلی محکم تر از برقراری پیوند با تو داشته باشد، و یا در بدی کردن بهانه ای قوی تر از نیکی کردن به تو بیاورد .
ستمکاری کسی که بر تو ستم میکند ، در دیده ات بزرگ جلوه نکند ،که او به زیان خود و سود تو کوشش دارد ، و سزای آن کس که تو را شاد میکند ، بدی کردن نیست.
نامه امام (ع)به فرزندش امام حسن(ع)
حقوق دوستان:
اگر برادرت از تو جدا گردد ،تو پیوند دوستی را برقرار کن، اگر روی برگرداند تو مهربانی کن ، و چون بخل ورزد تو بخشنده باش ، هنگامی که دوری میگزیند تو نزدیک شو ، و چون سخت میگیرد تو آسان گیر ، و به هنگام گناهش عذر او را بپذیر ، چنان که گویا بنده او میباشی و او صاحب نعمت توست.
مبادا دستورات یادشده را با غیر دوستانت انجام دهی ،یا با انسانهایی که سزاوار آن نیستند بجای آوری ، دشمن دوست خود را دوست مگیر تا با دوست دشمنی نکنی .
در پند دادن دوست بکوش ، خوب باشد یا بد، خشم خود را فرو خور که من جرعه ای شیرین تر از آن ننوشیدم و پایانی گواراتر از آن ندیدم.
با آن کس که با تو درشتی کرده نرم باش ،که امید است به زودی در برابر تو نرم شود ، با دشمن خود با بخشش رفتار کن زیرا سرانجام شیرین دو پیروزی است(انتقام گرفتن یا بخشیدن).
اگر خواستی از برادرت جدا شوی ،جایی برای دوستی باقی بگذار ،تا اگر روزی خواست به سوی تو باز گردد بتواند.
کسی که به تو گمان نیک برد ،او را تصدیق کن، و هرگز حق برادرت را به اعتماد دوستی ای که با او داری ضایع نکن،زیرا آن کس که حقش را ضایع میکنی با تو برادر نخواهد بود .
و افراد خانواده ات بدبخت ترین مردم نسبت به تو نباشند ، و به کسی که علاقه ای به تو ندارد دل نبند.
مبادا برادرت برای قطع پیوند دوستی ،دلیلی محکم تر از برقراری پیوند با تو داشته باشد، و یا در بدی کردن بهانه ای قوی تر از نیکی کردن به تو بیاورد .
ستمکاری کسی که بر تو ستم میکند ، در دیده ات بزرگ جلوه نکند ،که او به زیان خود و سود تو کوشش دارد ، و سزای آن کس که تو را شاد میکند ، بدی کردن نیست.
۱.۳k
۰۲ تیر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.