در دنیایی که در همهی راهها فکر بازاریابی غلبه دارد و تو

در دنیایی که در همه‌ی راه‌ها فکر بازاریابی غلبه دارد و توفیق مادی ارزشی مهم است، دیگر جای شگفتی باقی نیست که چرا انسان‌ها در روابط عاشقانه‌ی خود نیز همان روال داد و ستد رایج در بازار کار و کالا را به کار می‌بندند.

اشتباه دیگر که باعث می‌شود گمان کنیم عشق نیازی به آموختن ندارد، از اینجا سرچشمه می‌گیرد که احساس اولیه‌ی «عاشق شدن» را با حالت دائمی عاشق بودن، یا بهتر بگوییم، «در عشق ماندن» اشتباه می‌کنیم. اگر دو نفر که همواره نسبت به هم بیگانه بوده‌اند، چنان‌که همه‌ی ما هستیم، مانع را از میان خود بردارند و احساس نزدیکی و یگانگی کنند، این لحظه‌ی یگانگی یکی از شادی‌بخش‌ترین و هیجان‌انگیزترین تجارب زندگی‌شان می‌شود و به خصوص وقتی سحرآمیزتر و معجزه‌آساتر می‌نماید که آن دو نفر قبلاً همیشه محدود و تنها و بی‌عشق بوده باشند.

این معجزه‌ی دلدادگی ناگهانی، اگر با جاذبه‌ی جنسی همراه یا با منع کامجویی توأم باشد، غالباً به آسانی حاصل می‌شود اما این نوع عشق به اقتضای ماهیت خود هرگز پایدار نمی‌ماند. عاشق و معشوق با هم خوب آشنا می‌شوند، دلبستگی آنان اندک اندک حالت معجزه آسای نخستین را از دست می‌دهد و سرانجام اختلاف‌ها و سرخوردگی‌ها و ملالت‌های دو جانبه ته مانده‌ی هیجان‌های نخستین را می‌کُشد اما در ابتدا هیچ‌کدام از این پایان کار باخبر نیستند.

در حقیقت، آن‌ها شدت این شیفتگی احمقانه و این دیوانه‌ی یکدیگر بودن را دلیلی بر شدت علاقه‌شان می‌پندارند، در صورتی که این فقط درجه‌ی آن #تنهایی گذشته‌ی ایشان را نشان می‌دهد.

#اریک_فروم، برگرفته از کتاب هنر عشق ورزیدن