ادامه ی پارت هفدهم

ادامه ی پارت هفدهم
part_17

#نازی
طاها حالش بد شد که بهش دو تا آرامبخش زدن و بردن داخل اتاقش شکیب رو به هزار ضرب و زور بود فرستادم تو اتاق طاها که مراقب طاها باشه مبین رفته بود اب بگیره و بیاد و من فریال منتظر بودیم که عمل رها تموم بشه بعد از خوندن نامه ی رها فریال و طاها داغون نشدن طاها که بعد از تموم شد نامه شروع کرده بود به گریه کردن و داد زدن به خاطر همین بهش ارام بخش زدن تو همین فکرا بودم که صدای دکتر منو به خودم اورد یه نگاه به فریال کردم که از خستگی بیهوش بود من یواش رفت پیش دکتر و دکتر گفت
دکتر : همراه بیمار رها صادقی؟
نازی : بله اقای دکتر 😢 چی شد

دکتر : خب عملش موفقعیت امیز بود و تا یک ساعت دیگه هم به هوش میاد شانس اوردین که دیر نشد اگر یک ساعت دیر تر اورده بودینش الان رفیقتون پیشتون بود

نازی : واقعا ممنون خانم دکتر ممنونم

دکتر : کاری نکردم فقط لطفا پول عمل رو پرداخت کنید

نازی : بله بله حتما ممنون خداحافظ
دکتر : خداحافظ

دکتر رفت و رها رو از اتاق عمل اوردن بیرون که با باز شدن در اتاق عمل فریال بیدار شد و امد طرف رها

فریال : رها رها چشمات رو باز کن ؟ رهاااا

فریال رو کشیدم این ور و همه چی رو براش گفتم مبین و شکیب هم رفتن برای رها اتاق خصوصی گرفتن و پول اتاق عمل رو پرداخت کردن و امدن
برای همشون گفتم که دکتر چی گفت و اینا
شکیب گفت :
شکیب : خب من میرم طاها رو بیارم
همه با هم به جز رها ( چون هنوز بیهوشه ) : اوکی

شکیب رفت و بعد از ۵ دقیقه امد شکیب به همه ی ما چش زد که بریم بیرون طاها رفت داخل ما امدیم بیرون . و شکیب گفت
شکیب : بچه ها طاها به من گفت ما بریم خونه گفت میخوام با رها تنها باشم
نازی : یعنی چی اگر طاها نتونه از رها مراقبت کنه چی ؟
شکیب: نگران نباش فردا میایم
همه اوکی گفتیم و رفتیم خونه پیش مامان نازی و رایا
راه افتادیم سمت خونه .

# طاها
وقتی وارد اتاق شدم بچه ها رفتن بیرون من خودم به شکیب گفته بودم رفتم رو تخت رها و کنارش نشستم دستای سرد و بی جونش رو تو دستم گرفتم و دسم رو که تو دست رها بود رو گذاشتم زیر سرم و خوابیدن که ..