گیتارت را بردار

گیتارت را بردار
بزن بر دردهای نارس
تمام من درد است
آهنگی نو بنواز
باخ ،موزارت
تکرار کن تاریخ را
در تارهای خفته جهان سیمهای زمخت گیتار
و انگشتان بی تاب تو
چه می کند
با تراووشات ذهن من

تمام من درد است
گیتارت را بردار
بتهوون در تو ظهور کرده

لای انگشتان تو
ظرافت تندیس یک نوا
آبستن می شود
وپاره های دل من
التیام می گیرند

روحم را به
نوای نتهای سرگردان
عادت میدهی

گیتارت را بردار
بنواز آهنگی
در تپشهای خسته ی جهان
درتلاطم دستان آزادی

بزن نوایی
در عنصر جهانی
به زیر پلکهای بسته ی پنجره
بنواز
صدایی در راه است
صدایی ماندگار

دو ر می
فا سو لا
سیه چشمهایت
مرا
دیوانه می کند

ترا باید که
با ترانه پیوند زد
و با نبض آهنگ رها شد

زمان را
به استثمار نوا
گلاویز کرد
وبا رایحه ی تن تو
انقلاب کرد

عصیان کن
با نوای گیتارت
و با چرخش دستانت
دنیا را آرام کن
دنیا مجنون شده

گیتارت را بردار
تمام من درد می کند