.

.
.

مثل طفلی مینشینم گریه زاری می کنم
تا در آغوشم نگیری بی قراری می کنم

با تو بعضی وقتها ساز مخالف می زنم
با تو بعضی وقتها ناسازگاری می کنم

هرچه هم اصرار کردم حاجت منرا نده
شاید اصلا روی شرّی پافشاری می کنم

روزه می گیرم ولیکن چشم و گوشم روزه نیست
روزها من هم به نوعی روزه خواری می کنم

توبه با گریه ثمر دارد که من با اشکهام...
بذر های توبه ام را آبیاری می کنم

جای من بین گلستان مناجات تو نیست
بین این گلها چقدر احساس خاری می کنم

بعد از این دور تو میگردم فقط نه دیگران
دیگران را دارم از دورم فراری می کنم

چونکه میبینم علی را لحظه جان دادنم
پس برای دیدنش لحظه شماری می کنم

روز محشر لحظه ای مهلت دهی لب وا کنم
یا علی می گویم و داد و هواری می کنم

در قیامت می نشینم باز در سوگ حسین
می نشینم گوشه ای و سوگواری می کنم

من که با سینه زدن دنیا قیامت کرده ام
پس تماشا کن صف محشر چه کاری می کنم...
#السلام-علیک-یا-ابا-عبدالله