گفت فلانی رو که میشناسی؟ گفتم کی؟ نه فکر نکنم شاید به قیا

گفت فلانی رو که میشناسی؟ گفتم کی؟ نه فکر نکنم شاید به قیافه بشناسم، گفت فلانیییی گفتم هااا آره آره راستی کجاست؟ گفت رفته فلان شهر
گفتم چرا اونجا اجبار شغلیه؟
گفت نه شغلش آزاده توی سوپرمارکت کار میکنه گفتم آها پسر خیلی گلیه هرچند ارتباطمون نزدیک نبود
گفت آره یه بار رفته بودیم بازار چندتا تیشرت گرفتیم اون توی مسیر تیشرتشو داد به گدایی که توی خیابون بود گفتم آخی❤
گفت خیلی مهربونه ولی جاپایی برای خودش جور نکرده (شغل منظورش بود) وقتیم رفت فلان شهر دیگه ارتباطشو کامل با من قطع کرد من رفیقش بودم نباید اینجوری قطع ارتباط میکرد
من توی ذهنم یک لحظه به این فکر کردم آدما شرایط هم رو درک نمیکنن فقط ظاهر قضیه رو میبینن ولی من شاید درکش کردم آدمی که توی زندگی به جای خاصی نرسیده و با این واقعیت کنار نیومده دائم درد میکشه و دوس نداره هیشکی ازش خبر داشته باشه که هی بپرسه عه سلام خوبی کجایی چیکاااار میکنی :)
میخوام بگم لطفاً به بقیه موقع احوالپرسی نگو چیکار میکنی، همین.
چیز خاصی نیست قطعاً ولی #کپی_نشه لطفاً
#شخصی
#حقیقت_تلخ