دردمو فقط افراد خاصی میفهمن...

دردمو فقط افراد خاصی میفهمن...
اونایی که جدان از عشقشون...یا دورن...یا عشقشون یه طرفه اس...
درد منو اونی میفهمه که سر صبح با معده خالی بطری الکلو خالی کرده!
در منو اونی میفهمه که تو هر شرایطی تنهاس...
درد منو اونی میفهمه که واسه خالی کردن درداش...
دلش نمیاد به دیگران و یا وسایلشون آسیب بزنه...
به جاش با سرنگ و تیغ و چاقو و قیچی و...نیافته به جون خودش...
درد عشقمو،اون عاشقی خیلی خوب میفهمه که دیوونشه...بهش اعتماد داره...تنها همدمشه...قلبش صندوق اسرارشه و...عشقشم اینا رو میدونه...
ولی اون این احساس متقابلو نداره...
الآن منو بگن خودتو به خاطرش پرت کن پایین...
میپرم...!
بگن چاقو رو بکن تو قلبت...
اینکارو میکنم...!
بگن گلوله بزن تو مغزت...
میزنم...!
و
.
.
.
من کوه دردم...خلاصه دردام بود...
.........‌
من یه دختر مردم...
هم با مشکلات جنگیدم...هم جلوش زانو زدم و اشک ریختم....فقط واسه چند لحظه!
چندین دفعه دست به خودکشی زدم...
به عشقش زندم....با اینکه دو بارش واقعااااا معجزه بود!
من یه دختر مردم...
نه اینکه الکی باشه ها....
واسش مثه یه مردم...واسش سایه سرم...خدا بخواد تکیه گاه آخرشم منم...
تموم دنیامو زندگیمه...شاید قبلا گفتم عاشقشم...ولی الان وقت عمله...
امروز کامنتای اولین پستامو خوندم...
بهم ثابت کرد چقدر تغییر کردم...
میدونن الآن مصمم ترم...
میدونم میخوام قوی باشم...
و تلاشمو میکنم...
.......‌‌
دوباره میخوام موهامو بزنم