چند وقت پیشا یه نفر یه پستی گذاشته بود که محتوای اون پست

چند وقت پیشا یه نفر یه پستی گذاشته بود که محتوای اون پست این بود:
خورشید برای روشنایی ما خودشو میسوزونه اما همه ی ما کشته مرده ی ماه هستیم

منم رفتم کامنت گذاشتم:
خورشید با نور بیش از حدش ما رو از خودش میرونه و ما حتی نمیتونیم نگاهش کنیم

اما ماه هم صحبت تنهایی شب هامونه
هم درد گریه های شبانمونه
و همیشه زیبایی رو با اسم ماه مثال میزنن میگن: وای مثل ماه شدی
خورشید خودشو میسوزونه اما گاهی اوقات با گرمای بیش از حدش مارو هم میسوزونه



به نظر من آدما دنبال شنیده شدنن نه رونده شدن دقیقا مثل حکایت خورشید و ماه
نظر شما چیه؟