تب شهریوری من!

تب شهریوری من!
آخرین ماه دومین فصل سال هم رو به اتمام است.
تب تابستان دارد پایین می آید
هوا سرد میشود ..
کم کم لباس های گرمت را حاضر کن
نکند
یکهو
سرما در آغوشت بگیرد ؟!
نکند چشم هایت ملتهب شود؟!
آخر یادم هست که سرماخوردگی تو را از پا می اندازد ...
آخر یادم هست پابه پای گرمای تنت من هم تب میکنم ،من هم میمیرم
من هم صدایم از پس تارهای مرتعش شده ام در نمی آید
مراقب خودت باش عالیجناب شعرهایم
تو سرما را میهمان تنت کنی انگار من کرده ام
من اگر سرما میهمان ناخوانده ام شود دیگر صدایم در نمی آید
دیگر نمیتوانم برایت شعر بخوانم...
عزیز تابستانی من!
این روزها بیشتر از پیش مراقب نفس هایت باش،
کم کم هوای سوزناک تنهایی آغاز میشود،
کم کم قدم زدن های دو نفره شان را به رخت میکشند اهالی آن شهر!
ممکن است حتی رقص بوسه های بارانی را ببینی
یا حتی
دو دست در یک جیب!
آه
دلت نخواهد جان دلم...
من از دور به هوایت قدم میزنم
بوسه میفرستم
دست در جیب میشوم
تو تنها ،کمی صبر کن!
شاید کار دنیا عوض شد !
شاید یک پاییز هم به عشق ما چرخید!
شاید دست هایمان در یک جیب رفت ! شاید عطر بوسه های بارانی ات دل ضعفه های ناتمام به من هدیه کرد.!
تا آن روز
خوب خودت را بپوشان،
هوا دزد است جان دلم.