من بیشتر از اینکه صبور باشم حسودم

من بیشتر از اینکه صبور باشم، حسودم...
به چی یا کی، خیلی مهم نیست، من به هر اتفاقی که یه سمتش تو باشی و طرف دیگش خودم نباشم حسودم !
من ساعتای زیادی به عکسای تو خیره می شم و به آدمایی نگاه می کنم که چقدر شبیه من نیستن.
به لبایی که تو رو صدا می زنن، به گوشایی که از تو می شنون ،
به چشمایی که تو رو می بینن
و به این فکر می کنم که چقدر آرزو داشتم، تا همه اونا من بودم.
آدما، مرگ مشخصی دارن که حتما ازش بی خبرن، اما من مطمئنم، از حسادت دق می کنم...