در ایران باستان به جای کلمات آقا و خانُم که ریشه ی مغولی

در ایران باستان به جای کلمات آقا و خانُم که ریشه‌ی مغولی دارند ، به مرد و زن میگفتند «مِهربان» و «مِهربانو» .
مهربانو یعنی کسی که مهر خلق میکند
و مهربان یعنی نگهبانِ مهربانو .


زیبا بود 🥲