روزی روزگاری برخی ادم ها وارد زندگیتان میشوند که با هزار

روزی روزگاری برخی ادم ها وارد زندگیتان میشوند که با هزار دلیل دلبسته ی آن ها میشوید.
نفستان میشوند!
حکم هوا را دارند!
خلاصه بگویم،زندگی اند...
اما ترکتان میکنند،آن هم بی دلیل!
می روند که خوشبخند شوند!!!
تو می مانی و هوایی که برای نفس کشیدن نداری
تو می مانی و زندگی ای که شکاف عمیقی برداشته است!
تو می مانی و هزارشب تنهایی و غصه!
زمان میگذرد...
میگذرد...
و میگذرد...
زمان مرهمتان میشود، کم کم تکه هایت را جمع میکنی و دوباره به هم وصل میکنی!
یکی از روز های افتابی که اسمان زندگیت عجیب صاف و ابی است
دوباره سر و کله اش پیدا میشود!
برگشته است...
احساس تاسف میکند...
درخواست بخشش میکند...
حتی ابراز عشق میکند و میگوید تمام این مدت دوستت داشته است!!!
در عرض یک دقیقه تمام دنیایت دوباره زیر رو میشود
دوباره میشکنی
دوباره اشک میریزی
اما نه از روی دلتنگی،از روی دلسوزی برای خودتان و یاداوری اینکه چه ها بر سرتان آمده !
دوراهی عقل و مغز!!!
سکوت...
تردید میکنید
دوباره سکوت!
دوستش داشتی روزی روزگاری...
اما
سرت را بالا میگیری و چشم در چشمش زل میزنی
و اهسته میگویی:
"برو
به
درک"
تردید نکنید
که این تراژدی به بهترین نوع ممکن تمام میشود!