در پایان رمان، «دمیان» روی لب های سینکلر را می بوسد و برا

در پایان رمان، «دمیان» روی لب‌های سینکلر را می‌بوسد و برای همیشه از او خداحافظی می‌کند. در انتها، سینکلر در آینه، خود و دمیان را یک موجود می‌بیند. در واقع، دمیان، وجه یا نیمه‌ی شرور وجودی خود او بوده است. تمام وسوسه شیطان این است که به آدمیزاد بقبولاند که بخش شرور وجود خود را نه‌تنها مهار نکند، که به رسمیّت بشناسد و بلکه تقدیس کند.

عیناً همه‌ی فرازهای مهم رمان دمیان، در موزیک ویدئوهای به هم پیوسته «بال‌ها» از بی تی اس وجود دارد و حتی صحنه‌ای که یکی از اعضاء (جین) که تجسّم سینکلر در ویدیو است، خود را در آینه می‌بوسد.

در موزیک ویدیوی «پسر، شیطان را ملاقات می‌کند» از آلبوم «بال‌ها» در ابتدای ویدیو، جی-هوپ (جونگ هو-سوک)، زیر یک نور، زانو زده، سپس وارد اتاقی تاریک می‌شود.

کمی بعدتر، او از جایی می‌پرد و زمین زیر پایش را می‌شکند و تخریب می‌کند (نظم از دل آشوب یا ویرانی).

در بخشی از کتاب «دمیان» می‌خوانیم:
«عالم روز و عالم شب از دو قطب متضاد می‌آیند که در این روزگار در هم می‌آمیزند.»
که اشاره به دو عالم تاریکی و روشنایی، یا «شرّ» و «نیکی» است.

در این موزیک ویدیو، مرتب تصویر شوگا (مین یون-گی) و جونگ‌کوک در هم می‌آمیزد (به‌ویژه روی تابلوی نقاشی) که اشاره به درهم‌آمیختگی شخصیت سینکلر و دمیان در رمان هرمان هسه دارد.

در موزیک‌ویدئوی آهنگ «نجاتم بده» (Save Me)، باز همین تمسّک‌جویی و توسّل به شیطان را در لایه‌ی پنهان آهنگ و ویدیوی آن می‌بینیم.

لوسیفر یا ابلیس در مکتب شیطان‌پرستان، حامل «نور» است و از همین رو، پیروانش نماد او را «ستاره صبح» می‌دانند.