پارت ۷۴ آخرین تکه قلبم

#پارت_۷۴ #آخرین_تکه_قلبم
عرفان:
درحالی که دکتر رو دیدم داره با عمو و زنعمو حرف میزنه قدمام رو تند تر کردم.
زنعمو همون لحظه زد زیر گریه و رو به دکتر گفت:
_دختر یکی یه دونه ام..
همون لحظه صدای رعد و برق به گوشم خورد.. مثل وقتی که مادرم رفت..رفت و راهش رو از بابا جدا کرد..
پاهام سست شده بود .. به زانو افتادم..
آسمونو به زمین میدوزم اگه زنده نمونه . . .
به رو به رو نگاه کردم.. عمو حامد در حالی که صدام کرد اومد طرفم ..
_بلند شو عرفان
_سحر..
_حالش خوبه ..
_الکی نگو عمو سحر..
_نه عرفان پاشو سحر زنده اس.. سحر مارو ترک نکرد..
پاهام جون گرفت.. تمام سالنو دوییدم ..
پرستارا جلومو گرفتن که نرم داخل اتاقش..
داد زدم
_ برید کنار
دستاشو گرفتم تو دستم..گرم بود..دستمو گذاشتم روی نبصش.. حس زندگی به تموم سلولام منتقل شد..
لبمو آروم گذاشتم روی چشمش..
_من تو رو نه واسه ی خودم.. واسه نفس کشیدن میخوام..
گرمای دستی روی شونه ام نشست.
برگشتم.با چهره ی جا افتاده و مهربون آقای دکتر مواجه شدم.
به طرفش رفتم و لبخندی زدم.
_سحر حالش خوبه؟بیدار شده؟
_حالشون خوبه اما ..
_اما چی..
_ضربه ای که به سرشون خورده ممکنه ..
_ممکنه چی؟؟؟