آمدی روی زمین تا که فقط ناز کنی

آمدی روی زمین تا که فقط ناز کنی
بهتر آن است که با چشم خود آغاز کنی

تار موهای تو کوک است فقط می خواهی
ناز انگشت مرا پنجه ی "شهناز" کنی

دل عاشق شده ی تازه مسلمان ببری
تا ابد در حرمت خادم و سرباز کنی

سایه ای روی سر مرغ سعادت شده ای
کی شود دور سرم صحنه ی پرواز کنی؟

قافیه پشت هم و شعر خودش می آید
تا نگاهی به همین مرد غزلباز کنی

تو همان میوه ی ممنوعه ی باغم هستی
آمدی روی زمین تا که فقط ناز کنی