غرق دردیم، ولی می خندیم

غرق دردیم، ولی می خندیم
خنده ای زهرآلود،

بدتر از ناله شب

عمق شب پیدا نیست،

زندگی زیبا نیست

سادگی زیبا نیست - این نشانی است که بر نقش دلم نقش شده

ولی افسوس چه دیر

ولی افسوس چه دیر، این دل ساده بی آلایش

درد را باور کرد

به چه می اندیشی؟ و چه می اندیشی؟

که چرا آمده ایم؟ یا چرا باید رفت؟

و من امروز به تلخي ديدم،

ساده دل بود دل ما که گمان داشت صداقت زیباست

آخر قصه چه شد؟

آخرین قصه چه شد؟

قصه ای تکراری،

قصه بیزاری ،

عشق هم زیبا نیست!!؟؟
.............................................. .
من از صبح و هیاهوی مردم

از صدای ماشین ها و ترافیک ها

فحش های رکیک و بی وفایی ها

نگاه ها و حرف ها و حرف ها

می ترسم

تنهایی لابلای این جمعیت

گم می شود

من می ترسم از تنها بودن

در این جمع ها

وحشت دارم.
..................................................
یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند

یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهم باشند

یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم

که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد
#مخاطب_خاص
مخاطب خاص