باید قوی بود ،

‌باید قوی بود ،
باید از سخت ترین ضربه ها ، پله ساخت و بالاتر رفت ،
باید از بی انصافی ها ، درسِ انصاف گرفت و رویِ تمامِ بی مهری ها ، چشم بست!
نمی توان جلویِ سازهایِ ناکوکِ زمانه را گرفت،
اما می توان مسیرِ درست را ادامه داد و نگرانِ هیچ چیز نبود...
می توان انعطاف پذیر شد و با هر ضربه ، حالتِ بهتری گرفت ،
نه اینکه دلسرد و نا امید شد ،
نه اینکه جا زد و کنار کشید...
تا بوده ، همین بوده ؛
هرچه بالاتر بروی و نزدیک تر به قله باشی ، باد و طوفان و زمین و زمانه ، سخت تر می گیرد!
من برایِ عبور ، منتظر نمی نشینم تا تمامِ آب هایِ جهان ، خشک شود...
دل را به دریا می زنم و شنا می کنم!
و برایِ پرواز ، در انتظارِ اثباتِ نظریه ی تکاملیِ داروین ، نمی مانم...
آسمان را به خانه ام می برم!
کامل نیستم ، اما کامل می شوم...!