کاش می شد تمامِ آدم های غمگین و تنهایِ جهان را در آغوش کش

کاش می شد تمامِ آدم های غمگین و تنهایِ جهان را در آغوش کشید ،
برایشان چای ریخت ،
کنارشان نشست و با چند کلامِ ساده ،
به لحظاتشان رنگِ آرامش پاشید و حالشان را خوب کرد .
کاش می شد این را قاطعانه و آرام در گوشِ تمامِ آدم ها گفت ؛
که غم و اندوه ،
رفتنی است و روزهایِ خوب در راه اند ،
که حالِ همه مان خوب خواهد شد ...