تنهایی آدم را عوض می کند،

تنهایی آدم را عوض می‌کند،
از تو چیزی می‌سازد که هیچوقت نبودی؛
گاه آنقدر بی تفاوت مثل سنگ!
گاه آنقدر حساس مثل شیشه!
گاه آنقدر با خودت حرف میزنی که برای حرف زدن با دیگران،
لام تا کام دهانت باز نمی‌شود...
غذایت را سرد میخوری!
ساعتها به یک آهنگ تکراری گوش می‌دهی و هیچوقت آهنگ را حفط نمی شوی!
شبها علامت سوال های فکرت را می‌شماری تا خوابت ببرد!
تنهایی از تو آدمی می‌سازد،
که دیگر شبیه آدم نیس...