نظری به روی ما کن به دلم نشانه داری

نظری به روی ما کن به دلم نشانه داری
چو گلی به باغ عشقی که در این میانه داری
نرو از برم به جایی که میان چشم مایی
چه شود شبی بیایی نکند بهانه داری