.

یک نفر از دور داره می‌خونه
آسمون وحشت ما سفرۀ طاعونه
شرم از این کابوس، شرم از این افسوس
شرم از این رنج بیهوده
پردۀ آخر، زندگی از سر، روی تلی از خاکستر
از گلوی تو تا صدای ما
بلاچاو بلاچاو بلاچاو چاو چاو
می‌پریم از خواب یه شب مهتاب
یکی می‌گه آی آدم‌ها
یا همه با هم یا همه تنها
ما که بیداریم تا فردا
از گلوی تو تا صدای ما
بلاچاو بلاچاو بلاچاو چاو چاو
یا همه با هم یا همه تنها
روز نو یا شبِ بی‌فردا
می‌پریم از خواب یه شب مهتاب
یکی می‌گه آی آدم‌ها
خاک این گندم تو خیابونه
خوشۀ خشم من و تو تشنۀ بارونه
حق ما کم نیست، زانوی غم نیست
قلب ما که دور از هم نیست
دنیای تازه، این یه آغازه
پنجره تا رؤیا بازه
یا همه با هم یا همه تنها
بلاچاو بلاچاو بلاچاو چاو چاو
می‌پریم از خواب یه شب مهتاب
ما که بیداریم تا فردا
آخرش زنجیر ظلم عالم‌گیر
می‌شکنه با دستای ما