متن آهنگ دایان به نام کاکتوس
متن آهنگ دایان به نام کاکتوس
♪♪♪♪♪♪
منو شب سه تایی بیدار اونی که جا گذاشتم صدای گیتار
دلینگ دلینگ شاید آروم بشم طبق معمول با نور کم
مخ لعنتی حس تازه میخواد یه فرکانس ممتد این مخو داره
ا گیجم از اتفاق دیشب دقیقا نمیدونم که کی مونده پیشم
هنو سردرد با تصویرای تارش هنو سردرگم سر میره رو بالش
من یه کاکتوس تنهام من کابوس شبام
این گوشه لش که حسش نبودو یه نخ سیگار با چشو چال کبودو
تاثیرش از بی خوابی زیاد این فکرو خیال یک خوب منو
هنو سرپام هنو زندم دلگیر از آدمای رندم
اینا که بادی به هر جهتنو همشون نامردن همشون
یارو خراب بود تعمیرم نمیشدو هر چی هم که میزد اون تقریبا نمیمردو
از نصیحت تاثیرم نمیبرد , نه تقدیرم نمیخورد
کم شانس یا انتخابه بدم یاد گرفتم دیگه استفاده نشم
اگه یه کار خوب پیدا کردم این دفه دیگه نه استعفاشو ندم
با پول میتونی آدم بخری از رو سختیاتم بلند بپری
چندتا چیزو با هم ببری بی پولی از عالم به دری
من آدم اعصاب خرابم واسه هیچ احدیم اعصاب ندارم
خیلیا منو عذاب میدادن من یاد گرفتم عذاب ندادم
باهات میبندم یه شرطی از مرحله پرتی
پشیمونی از رفاقت با هرکی در حد حرفی
بچگیا با یه نور پرید بابایی جون داد تا یه نون خرید
یاد گرفتم ا یه بچه ای بیرون جات نیست تو بمون پیش ولی
ولی به این مسیر این تعبیراون بالام کسی مارو ندید
بد بین با افکار پلید اا نوشتم چه اشعار بدی
بگذریم هنوزم خوبم هنوز آرزوهامو تو هاون میکوبم
میدم دستو بات میشم هم صدات آموخته هامو تو این آهنگ میخونم
هنوز میدونم چند سالیه که هنوز بیرونم
این یعنی درد درد یعنی من من یعنی غم
چند سال میگشتم هنوز همینم
یاد گرفتم آدم باشم نه واسه هر خری آنن طا شم
زخمیم ولی هنو وایسادم چون یاد گرفتم آنن پاشم
یاد گرفتم قدیم قدیما به هیچ احمقی اینقدی نیرو ندیم ما
یا گرفتم با چشمای خیس این زندگی عادلانه نیست
♪♪♪♪♪♪
منو شب سه تایی بیدار اونی که جا گذاشتم صدای گیتار
دلینگ دلینگ شاید آروم بشم طبق معمول با نور کم
مخ لعنتی حس تازه میخواد یه فرکانس ممتد این مخو داره
ا گیجم از اتفاق دیشب دقیقا نمیدونم که کی مونده پیشم
هنو سردرد با تصویرای تارش هنو سردرگم سر میره رو بالش
من یه کاکتوس تنهام من کابوس شبام
این گوشه لش که حسش نبودو یه نخ سیگار با چشو چال کبودو
تاثیرش از بی خوابی زیاد این فکرو خیال یک خوب منو
هنو سرپام هنو زندم دلگیر از آدمای رندم
اینا که بادی به هر جهتنو همشون نامردن همشون
یارو خراب بود تعمیرم نمیشدو هر چی هم که میزد اون تقریبا نمیمردو
از نصیحت تاثیرم نمیبرد , نه تقدیرم نمیخورد
کم شانس یا انتخابه بدم یاد گرفتم دیگه استفاده نشم
اگه یه کار خوب پیدا کردم این دفه دیگه نه استعفاشو ندم
با پول میتونی آدم بخری از رو سختیاتم بلند بپری
چندتا چیزو با هم ببری بی پولی از عالم به دری
من آدم اعصاب خرابم واسه هیچ احدیم اعصاب ندارم
خیلیا منو عذاب میدادن من یاد گرفتم عذاب ندادم
باهات میبندم یه شرطی از مرحله پرتی
پشیمونی از رفاقت با هرکی در حد حرفی
بچگیا با یه نور پرید بابایی جون داد تا یه نون خرید
یاد گرفتم ا یه بچه ای بیرون جات نیست تو بمون پیش ولی
ولی به این مسیر این تعبیراون بالام کسی مارو ندید
بد بین با افکار پلید اا نوشتم چه اشعار بدی
بگذریم هنوزم خوبم هنوز آرزوهامو تو هاون میکوبم
میدم دستو بات میشم هم صدات آموخته هامو تو این آهنگ میخونم
هنوز میدونم چند سالیه که هنوز بیرونم
این یعنی درد درد یعنی من من یعنی غم
چند سال میگشتم هنوز همینم
یاد گرفتم آدم باشم نه واسه هر خری آنن طا شم
زخمیم ولی هنو وایسادم چون یاد گرفتم آنن پاشم
یاد گرفتم قدیم قدیما به هیچ احمقی اینقدی نیرو ندیم ما
یا گرفتم با چشمای خیس این زندگی عادلانه نیست
۴.۷k
۰۴ دی ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.