هنوز هم داغ نبودنش تازه است...

هنوز هم داغ نبودنش تازه است...
همین است که موقع قرائت سوره بین کلماتم جدایی می افتد و من بی توجه به قرائت مشکوکم ادامه میدهم...
راستش را بخواهی این روزها دنبال تمام شدنم...
حتی نماز هم که میخوانم میخواهم تمام شود...
و همین داغ تازه است که دیشب موقع تنهایی شیفت شب وسط دویدنهای بی وقفه، اشک رهایم نمیکرد... و من با دستکش های آلوده تند تند پاکش میکردم نکند کسی بیاید و مرا با آنحال خراب ببیند...
گفتم حال خراب! حالم خراب است آنقدر که دیشب یک آن از ذهنم گذشت کاش هرگز ندیده بودمش... حتی اگر این ندیدن منجر میشد به اینکه برای ابد از سفر... باز بمانم...
و نیمه های شب بود که خواب دیدم روضه ای برپا شده و من گوشه آن روضه نشسته ام نذری به دست...
گفتم نذری؟ من آدم نذرهای عجیب نبودم اما یک روز که او خیلی بدحال بود در گوشی به خدا گفتم حالش خوب شود حتی اگر بهایش این باشد که برای همیشه از دستش بدهم...
گفتم از دست دادن... و تو چه میدانی بعضی ها چقدر با ارزشند که از دستشان که میدهی خودت را هم از دست میدهی مثل نفس...
گفتم نفس... نفسهایم بریده بریده اند... خسته ام...
گفتم خستگی... خسته ام و این است که گاهی با خودم زمزمه میکنم:مرگ مگر اثر کند...
گفتم مرگ...