بی مقدمه پرسیدم ؛

بی مقدمه پرسیدم ؛
بین عاشق شدن و معشوق بودن کدام را ترجیح می دهی ؟
با کمی مکث جواب داد؛
عاشق شدن!
گفتم ؛
اماعاشق که باشی همیشه ترس از دست دادن داری
نگرانی، نکند یک روز یک نفر بیاید که بیش تر از تو ادعای عاشقی اش شود و ناغافل دستش را بگیرد و با خودش ببرد …
نکند یک روز بگوید دوستت ندارد …
اما معشوق که باشی ، رهایی
نه ترس از دست دادن داری و نه غصه ی نرسیدن …
تازه دوست داشته هم می شوی...
گفت ؛
عاشق بودن با تمام ترس هایش با خودش تعهد می آورد، پایبندی به دوست داشتن یک نفر …
آدم عاشق انگیزه دارد
و عشق اهرمی ست که زندگیش را به جلو می برد …
اما معشوق، بعضی وقت ها ممکن است حتی تا آخر عمرنداند که کسی دوستش دارد
یا بفهمد و برایش مهم نباشد و لذتی نبرد …
گفت ؛
من فکر می کنم تجربه کردن این حال و هوا، این پایبندی شیرین
و احساسی که زندگیت را تغییر می دهد
به تمام ترس و خطرهایش می ارزد …

#خاصترین