[دختر آدم فضایی!💜]

[دختر‌آدم‌فضایی!💜]
شب‌بود‌ساعت‌3‌طوفان‌بود‌و‌رعد‌و‌برق‌و‌بارون
تو‌کنج‌اتاقم‌نشسته‌بودم‌کنار‌پنجره
روی‌تختم‌زانو‌ها‌مو‌بغل‌کردم
و
شروع‌کردم‌ب‌گریه‌کردن
خودمم‌نمیدونستم‌برای‌چی‌گریه‌می‌کنم
فقط‌میدونم‌خسته‌شدم
از‌چی!
از‌{تنهآیی‌}ولی‌بازم‌دوسش‌داشتم:)
با‌خودم‌‌زیر‌لب‌زمزمه‌می‌کردم
ک‌من‌چقدر‌تنهآم
اصلا‌کسی‌دوسم‌داره
اگه‌غیب‌بشم‌چی‌میشه
ب‌خودم‌یاد‌آوری‌کردم
هیچی‌نمیشه
اگه‌من‌برم‌هیچکی‌تنها‌نمیشه
و‌باز‌هم‌صدای‌هق‌هق
ک‌متوجه‌باز‌شدن‌در‌اتاقم‌شدم
‌میدونین‌کی‌بود
ی‌آدم‌فضایی‌
اومدش‌و‌ب‌من‌گفت:
-باید‌بریم!
-کجا؟!
-تو‌از‌جنس‌این‌سیاره‌نیستی:)
ی‌لبخند‌محو‌زدم
و‌رفتم‌ب‌اورانوص‌💜