اونور جنگل تن سبز...

اونور جنگل تن سبز...
پشت دشت سر به دامن...
اونور روزای تاریک...
پشت این شبای روشن...
برای باور بودن...
جایی شاید باشه شاید...
برای لمس تن عشق...
کسی باید باشه باید...
که سر خستگیاتو به روی سینه بگیره...
برای دلواپسیات واسه سادگیت بمیره...
یکم نوستالژیک نشیم؟:)