هیچ وقت تو عکسها خوب نمیافتم به قول معروف جزو اون

هیچ‌ وقت تو عکس‌ها خوب نمی‌اُفتم! به‌ قول ‌معروف جزو اون دسته از آدمایی هستم که "بدعکس"اند! ...نمی‌دونم، شاید هم به نگاهِ خودمون اینجوریه. ...بیشتر وقت‌ها تصویری که از خودمون تو آینه می‌بینیم (حالا هرچه قدرهم که زشت و بی‌ریخت باشیم) خیلی ‌خیلی قابل ‌تحمل‌تر و جذاب‌تر از تصویریه که تو عکس‌ها اَزَمون گرفته میشه. با وجود این‌که توی هر دو شرایط همون آدمیم و هیچی‌مون فرق نکرده!
هیچی فرق نداره جز یه چیزی!
وقتی تو آیینه به خودمون نگاه می‌کنیم، نگاه و حالت چشممون اونجوریه که دلمون میخواد. خنده‌مون اونجوریه که به دل خودمون میشینه. ...همه چی صاف و ساده جوریه که خودمون حال می‌کنیم!
اما وقتی پای دوربین و عکس گرفتن میاد وسط ـ ناخودآگاه، بدون اینکه خودمون هم بخواهیم ـ حواسمون میره سمتِ آدم‌هایی که قراره این عکس رو ببینن! واسه همین هم، جوری می‌ایستیم که اونا خوششون بیاد. حالتِ صورتمون ناخودآگاه جوری میشه که به دل بقیه بشینه. یه‌جوری فیگور می‌گیریم که بقیه راضی باشن. واسه جا شدن تو دل بقیه است که می‌خندیم و نگاه می‌کنیم به دوربین!...

زندگی هم همینه! تا وقتی به دلت میشینه که واسه دلِ خودت زندگی کنی، نه واسه دلِ مردم، ...نگاهِ مردم، ...حرفِ مردم!

...وگرنه ممکنه آدم بدعکسی بشی تو این قابِ زندگی!