شناگرها رقصندگان ابدیت در لحظه هستند

**شناگرها، رقصندگان ابدیت در لحظه هستند.**

هر ضربه دست و هر ضربه پا در آب، تلاشی است برای به تعویق انداختن سقوط یا پایان. شناگر در استخری پر از خطوط، با تمام وجود تلاش می‌کند تا به یک نقطه‌ی خیالی در انتهای دیگر برسد، اما زیبایی واقعی در **حرکت مداوم** است، نه در رسیدن به خط پایان.

وقتی شناگر زیر آب می‌رود، صدای محیط قطع می‌شود، و فقط صدای ضربان قلب و خروج حبس‌شده‌ی نفس باقی می‌ماند. این لحظه، یک مدیتیشن اجباری است؛ او در حال مبارزه با طبیعت (کشش آب) است تا بتواند در یک دنیای سه‌بعدی شناور بماند. این مبارزه، در واقع **پذیرش** است؛ پذیرش اینکه ما تنها با حرکت مداوم و بدون توقف می‌توانیم جایگاه خود را در این جهان حفظ کنیم.

شناگرها کسانی هستند که یاد گرفته‌اند چگونه در مواجهه با نیروی جاذبه و زمان، با زیبایی تمام «نه» بگویند و شناور بمانند، هرچند موقت. آن‌ها قهرمانان لحظه‌ی حال هستند که تمام گذشته و آینده را فدای قوی‌ترین ضربه‌ی دست در این ثانیه می‌کنند.

دقت کردین جدیدا حرفام فلسفی شده‌؟ 😂