به اطرافم نگریستم. دیدم که نه یاوری دارم و نه کسی از من د

به اطرافم نگریستم. دیدم که نه یاوری دارم و نه کسی از من دفاع می کند، جز اهل بیتم که اگر مرا یاری می کردند، کشته می شدند و من مایل نبودم جانشان به خطر افتد. پس با خار در چشم، دیده برهم نهادم و با استخوان در گلو، جام تلخ را جرعه جرعه نوشیدم و درعین حال خشمی را که تلخ تر از گیاه حنظل و دردناک تر از فرو رفتن تیغ برنده در دل بود، فرو خوردم و بران شکیبایی ورزیدم.(امام علی(ع))
....چندین بار شنیدم که عده ای گفتن( رهبر خودش نمیخواد روحانی بره...خودش داره میبینه وضعیت کشور رو،بازم ازش حمایت میکنه،همشون باهمن بابا)
دیگه به کلمه ی چهل سال،حساس شدیم،از بس که عده ای میگن چهل ساله که داریم زجرمیکشیم،درحالی که بعضیاشون سال۵۶ رو ندیدن و بعضیاکه دیدن،فراموش کردن....
تا کی خدا به ناشکری هامون صبر میکنه،که خودش گفته حال هیچ قومی عوض نمیشه مگر به دست همان قوم...و چقدر خجالت آوره اگر ما دوباره برگردیم به نقطه ای که کفش کشورای قدرتمندو باید لیس بزنیم...
الحق که اخرالزمانه و فتنه هاش...فتنه هایی که مردم رو غربال میکنه...که باید باچنگ و دندان،خودمون رو نگه داریم که از الک فتنه ها،بیرون نریزیم....
دل به همین آقای استخوان درگلو مانده،ببندیم!

#جـمیـݪ‌_رائـع_‌روعــہ‌_ابــداع