موبایل و راه انداختن این همه شبکه مجازی بدترین خیانتی بود

موبایل و راه انداختن این همه شبکه مجازی بدترین خیانتی بود که میشد به #دلتنگی-آدم-ها کرد.

موبایل این صفحه مستطیلی کوچک،
بیشتر از یک قاب عکس بالای شومینه،
بیشتر از یک صندلی خالی روبرو توی کافه،
بیشتر از پیاده روی تک نفره،
بیشتر غروب جمعه تو را دلتنگ تر میکند...

کافی ست فقط یک بحث کوچک،چند ساعتی جدایی بیندازد بین دو نفر.
دست خودت نیست اما مدام ساعت موبایلت را نگاه میکنی.
البته دیدن ساعت تنها بهانه ای ست که زل بزنی به صفحه گوشی که ببینی نامش با هر عنوانی که ذخیره شده است، به هر طریقی، تماس، پیامی توی تلگرام یا حتی یک اس ام اس روی صفحه گوشی می افتد یا نه؟

یک وقت هایی مثلا دلت میخواهد ادای آدم های بیخیال را دربیاوری.
موقع خواب گوشی را میچپانی زیر بالشتت.
بعد هی پهلو‌ به پهلو میشوی.
دست آخر که حریف دلتنگی ات نمیشوی،گوشی را بیرون می آوری و جوری کنار بالشتت میگذاری که با هر پیام،نوری روی سقف اتاق بیفتد...
بعد خودت هم زل میزنی به سقف و همینطور تا صبح خوابت میبرد.

موبایل بیشتر از هر چیز دیگری دلتنگی و بی قراری را به رخ آدم میکشد.

فکر میکنم تا به حال برای همه پیش آمده که ساعت آنلاین شدن کسی را مدام چک کنند.
صفحه اینستاگرامش را مدام بالا و پایین کنند و
با دقت کامنت های زیرش را بخوانند تا مبادا در غیاب آنها غریبه ای آمده باشد.

#موبایل-این-اختراع-بشری-بیشتر-از-اینکه-راه #ارتباطی-ساده-ای-باشد-یک-عالم-دلتنگی
#هوار-میکند-روی-دلمان...