این روزها که دربه در دنبال شعری میگردم تا گنجایش حجم دوست

این روزها که دربه در دنبال شعری میگردم تا گنجایش حجم دوست داشتنم را داشته باشد برای او و بیشتر وقتها دست خالی برمیگردم تازه میفهمم چقدر شاعرها کوتاهی کرده اند...
چقدر عاشقانه کم داریم...
همه اش فراق و دوری و ناله و اشک...پس کی از دوست داشتن مینویسند؟
آقایان شاعر دست به کار شوید... من شعر کم می آورم این شبها...
مگر چقدر میشود نوشت دوستت دارم...
بیانی نو بیاورید...
شعری که همان حسی را منتقل کند که یک دوستت دارم منتقل میکند...