آدمایی که جای حرف زدن می نویسن خطرناکن درست مثل همون

#آدمایی که جای حرف زدن می نویسن، خطرناکن! درست مثل همون #مصدومایی که خونریزی داخلی دارن و ناغافل خط ممتد، سوت می کشه رو مانیتور #زندگیشون ... بی درد و بی علامت!
آدمایی که می نویسن مدت مدیدی توو #سکوت بودن، توو انزوای دسته جمعی، از همونایی که مثل همون کلانتر کارتونی دوران بچگی مون،هیچکس نمی فهمه چی میگذره توو #قلب_طلایی یی که پشت #ستاره ی حلبی چهره شون پنهون کردن...
آدمایی که می نویسن ، اونقدر می نویسن تا یه روز جوهر #احساس شون خشک بشه و بعد خودشون می شن نقش اول #قصه های ناتموم بقیه... درست مثل #مجنون که اونقدر "مشق نام #لیلا " کرد که بالاخره مرد! آره؛ مرد!
آدمایی که جای حرف زدن می نویسن، آلارم نمی دن؛ سوپاپ اطمینان هم ندارن.. فقط #یهو می ریزن...کاملا یهو!

#ناهید_سعادتیان