چادر من توبا من بزرگ شدی

چادر من !!!! توبا من بزرگ شدی!

با من زیر باران ماندی و خیس شدیـ

با من قد کشیدیـ    تغییر کردیـ   

رنگ مشکی ات زیر نور آفتاب رنگ باخت تا رنگ از زندگی ام نبازد 

تو با من بزرگ شدیـ .. 

چادر مشکی ام از در و دیوار شهر خاکی می شودـ ..

از نگاه های طعنه آمیز خاکی می شود !

از حرف های سیاه خاکی می شود !

گاهی چادرم را خودم خاکی می کنم!

چادرم را می شویم تا غبار شهر را از رویش پاک کنمـ

تا سنگینی نگاه ها را پاک کنمـ ..