آدمی که دوستش دارید و ترکتان کرد دردی بر دلتان افزود،

آدمی که دوستش دارید و ترکتان کرد دردی بر دلتان افزود،
هربار یادش افتادید به این فکر کنید که چه خوبی‌های می‌توانست در حق‌تان بکند و نکرد، کجاها باید کنارتان بود و نبود، کدام خوشی‌هایش را باید با شما قسمت می‌کرد و نکرد، کجا از دستش برمی‌آمد و گره از کارتان نگشود، کجاها باید آغوشش را می‌گشود و پشت کرد،
چه وقت‌هایی باید با هم بودنتان را قدر میدانست که رهایتان کرد
اینها را به یاد بیاورید و از او برنجید و بیزار شوید و باز هم ته دلتان امیدوار باشید که به شما زنگ بزند.
اما اون زنگ نمی‌زند. چون بلد است به بهترین شکل ممکن وجهه اجتماعی‌تان را خرد کند، از هراس اینکه کسی زودتر او را خرد کرده باشد. ‌
آدم‌های زیادی را دیده‌ام که از دیدن درون روح آدم‌های پاک که دوستشان دارند به جد پرهیز می‌کنند
چون نمی‌خواهند درون خودشان را ببینند. چون اگر درون خود را ببینند سیاهی و عیوبش را هم ممکن است ببینند و حتی ممکن است بخواهند درباره‌اش با کسی حرف بزنند.
آدم‌هایی که مهر بی‌شائبه و عشق بدون قید شرط شما را پس می‌زنند و رویش اسم مصلحت‌اندیشی و تعقل و منطقی بودن می‌گذارند،
بدون شک یک جایشان می‌لنگد. بد هم می‌لنگد. تا دیر نشده ازشان فاصله بگیرید....