روستا دوستت دارم

روستا دوستت دارم
تویی که برکه‌ات محل تغذیه پرندگان
و محل زندگی آبزیان و ماهی‌هاست.
خانه‌های کاهگلی‌ و سنگی‌ات
با بارش باران بوی دلنشینی را
در فضا پر می‌کند
بویی که کافیست چشمانمان را ببندیم
و نفس بکشیم با تک‌تک سلول‌ها
باریکی کوچه‌هایت می‌تواند
یادآور قلبهای باشد به وسعت دریا
خانه‌هایی با حیاط زیبا که گوشه‌اش
را درختان انگور و گل یاس پر کرده
و یک حوض آبی با ماهی‌های قرمز و تابستان‌ها هندوانه داخل آن
زیبایی‌اش را تکمیل می‌کند
کمی آن ‌طرف‌تر سرچشمه‌ آبی است
که صدای شرشر بهم خوردن آب و سنگ
هوس بازی‌های کودکی را در درونم
زنده می‌کند.
در کنار چشمه‌ی آبت تپه‌هایی است
با گلهای لاله و شقایق و
درختان انبوه که در آخر پاییز
تو را با هیچ چیز عوض نمی‌کنم
پاییزی که صدای خرد شدن برگهایش
زیر پاها شاید زیباترین آهنگ طبیعت باشد . . .!