به خودت بیا

به خودت بیا...
تمام طول روز درحال تلاش هستی که کاری کنی بماند و رهایت نکند
مدام خودت را به او نشان میدهی تا به تو توجه کند
مدام حرص میخوری سرِ رفتارهایش با دیگران و بی توجهی هایش به تو...
عزیز من...
کسی بخواهد بماند بوی ماندنش را از فرسخ ها دور تر استشمام میکنی
کسی که ماندنی باشد مانند روز از رفتارهایش،از حرف زدنش مشخص است
حالا تو هی حرص بخور،هی به او گوشزد کن،هی اشک بریز،هی از او طلب توجه کن...
کاری میکنی که اگر میماند هم سرِ دلسوزی و ترحم با تو میماند
ماهی را هر چه سفت تر بگیری راحت تر از دستت لیز میخورد...
الکی خودت را گول نزن
الکی سر دلت شیره نمال
الکی غرور خودت را له نکن
تو خودت خیلی خوب میدانی آدمی که ماندنی باشد چگونه با تو رفتار میکند
پس نه وقت خودت را به باد بده نه وقت آن بی انصاف را...
خودت کنار بکش و برو پی زندگی ات...