در عزاداری ها حال خوشی داشت خلها

در عزاداری ها حال خوشی داشت. خيليها
با وجود ابراهيم و عزاداري او شور و حال
خاصی پيدا ميكردند. ابراهيم هر جایی که
بود آنجا را کربلا مي‌كرد!گريه ها و ناله های
ابراهيم شــور عجيبي ايجاد مي‌كرد. نمونه
آن در اربـعين سـال ۱۳۶۱ در هيئت عاشـقان
حسين(ع)بود.بچه‌های هيئتی هرگز آن روز
را فراموش نمي كنند. ابراهيم ذكر حـضرت
زينب (س) را می گفت. او شـور عجيبی به
مجلس داده بود.بعدهم ازحال رفت و غش
كرد! آن روز حالتی در بـچه ها پـيدا شد كه
ديگر نديديم. مطمئن هسـتم به خاطر سوز
درونی و نفس گرم ابراهيم،مجلس اينگونه
متحول شده بود.

ابراهيــم در مورد مداحی حرف های جالبی
ميزد. ميگفت:مداح بايد آبروی اهل بيت را
درخواندنش حفظ كند، هر حرفی نزند. اگر
در مجلسی شرايط مهيا نبود روضه نخواند.

ابراهيم هيچ وقت خودش را مداح حـساب
نميكرد.ولی هر جا كه ميخواند شور و حال
عجيبی را ايجاد می كرد.ذكر شهدا را هيچ
وقت فراموش نميكرد.

#شهید_ابراهیم_هادی
#نسئل_الله_منازل_الشھداء

╔═. ♡♡♡.══════╗
╚══════. ♡♡♡.═╝