غم ها کمین کرده اند پشت دیوارهای شب

غم‌ها کمین کرده‌اند پشت دیوارهای شب
به محض این‌که تنها شدی، بی‌خواب شدی و
بی‌پناه بودی؛ آوار می‌شوند روی سرت و
محاصره‌ات می‌کنند.
و تو ناگهان لبریز اندوه و بغضی بی‌دلیل می‌شوی و دردهای عالم روی شانه‌های نحیفت سنگینی می‌کند.