دلتنگی

پرسید:هنوزم دلت برای یارجان تنگ میشه؟
لبخند تلخی زدم:
هه...
سوالت مثل اینه که بگی وقتی هوا نباشه، نفس نمیکشی...
کش و قوسی به عضلات صورتش داد...
ادامه دادم: من بدون یادش درست شبیه آدم بدون هوام...
دلتنگش میشم...
هر روز... هر ساعت... هر دقیقه و اگه باور کنی هر لحظه...
همونطور که بدون هوا نمیشه زندگی کرد، بدون فکرش نفس کشیدن برام سخت میشه...
سری تکون داد و گفت: پس با اینهمه دلتنگی چطور کنار میای؟!
اشاره کردم به پوستر ضریح روی دیوار...
اینطوری...
که هر بار دلتنگی نفس گیر میشه برام سلام میدم به ارباب...
نمیدونم چه ارتباطی بین یارجان و آقای امام حسین جانم هست...
فقط میدونم تنها راهی که توی این دو سال دوری بهم توان تحمل دلتنگی داده، همین سلامهای گاه و بیگاه به سمت آقاست...
دستم رو گذاشتم روی سینه ام و چشمامو بستم:
#السلام_علی_الحسین_و_علی_بن_الحسین_و_علی_اولاد_الحسین_و_علی_اصحاب_الحسین
اشک آروم آروم از گوشه چشمام جاری شد...
#الهام_جعفری
#ممنوعه
#به_وقت_دلتنگی