بچه که بودم فکر می کردم

بچه که بودم فکر می کردم
پدر و مادرها مثل ساعت شنی هستند
تمام که بشوند برشان می گردانی و از نو شروع می شوند
بعدها فهمیدم پدر و مادرها
مثل مداد رنگی هستند
دنیایت را رنگ می کنند
خودشان ولی آب می روند
نقاشی هایت را که کشیدی یک روز، تمام می شوند
کاش زودتر کسی راستش را به من گفته بود
پدر و مادر ها مثل قند می مانند
چای زندگی ات را که شیرین کنند،
خودشان تمام می شوند.
با آرزوی سلامتی و پایداری برای همه پدر و مادرها..❤💫

‌‌‌‌